Düşman Askerin Annesinden Atatürk’e Mektup

Çanakkale bittikten sonra Çanakkale’de hayatını kaybeden bir kısım anzak askerinin naaşları Türkiye’de kalmıştı. Avustralya ve Yeni Zellanda’lılar tedirgindi aileler evlatlarının naaşlarına ne olacağı konusunda bir endişe içindeydi, evlatlarının cansız bedenleri saygı görecek miydi yoksa evlatlarının cansız bedenleri silinip süpürülecek miydi. Anne ve babalar bu düşüncelerle ağlarken Atatürk’ten onlara bir mektup geldi. Şöyle diyordu büyük önder “bu memleketin topraklarında kanlarını döken kahramanlar, burada dost toprağındasınız, huzur ve sükun içinde uyuyunuz. Sizler Mehmetçiklerle yan yana koyun koyunasınız. Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen analar! Gözyaşarınızı dindiriniz. Evlatlarınız bzim bağrımızdadır. Huzur içindedirler ve rahat uyuyacaklardır. Onlar bu topraklarda canlarını verdikten sonra artık bizim evlatlarımız olmuşlardır.

Atatürk’ün bu mesajından sonra Avustralya’lı ailelerin yüreklerine su serpilmişti. Evladını Çanakkale’de yitirmiş bir anne Atatürk’ün bu cümlelerine bir cevap mektubu yazdı. Şöyle diyordu “Gelibolu topraklarında yitirdiğimiz evlatlarımızın acısını alicenap sözleriniz hafifletti, gözyaşlarımız dindi. Bir ana olarak bana bir güzelim teselli bahşetti. Yavrularımızın sonsuz uykularında huzur içinde dinlendiklerinden hiç kuşkumuz kalmadı. Majesteleri kabul buyururlarsa bizlerde kendilerine ata demek istiyoruz. Çünkü yavrularımızın mezarları başında söylediğiniz sözler ancak bir öz babanın sözleri gibi, yüce ve ilahi. Evlatlarımızı bir baba gibi kucaklayan büyük ataya tüm analar adına şükran sevgi ve saygıyla.